De slotweek

De zee was dit keer een stuk woeliger dan de vorige uitstap naar Sipadan. Wat normaal gezien 20 minuten zou duren duurde nu een eeuwigheid, of toch bijna een uur. De 3 japanse vrouwen die meevaarden waren dit duidelijk niet gewoon. Ik geef toe dat wij ook wel blij waren toen we aankwamen op Sipadan. Eerst even ons gaan registreren (het aantal duikers is op dit eiland beperkt tot 120 per dag en dat wordt dagelijks geocntroleerd) en dan klaarmaken voor de eerste duik op Barracuda Point. Geen bultkoppapegaaivissen deze keer, maar wel weer haaien (zie foto 1), scholen makreel, barracuda's en schildpadden.

Onze andere twee duiken waren Turtle Patch en Drop Off. Onze laatste was wel speciaal door het grote aantal schildpadden dat we gezien hebben. Constant zagen we er wel 1 hangen, liggen, zwemmen of slapen. Zeer mooi, en soms kon je er tot op enkele decimeters dicht bij komen. We waren dan ook voldaan toen we over de bijna spiegelgladde oceaan terug naar Mabul vaarden. De japanse vrouwen geloofden niet dat we na 20 minuten reeds terug aan de jetty waren, ze dachten dat we een ander eiland gingen bezoeken. 's Avonds hebben we onszelf nog getrakteerd op een lekker glaasje wijn om deze meer dan geslaagde duikvakantie af te sluiten. Onze terugkeer met de bus naar Sandakan duurde wel lang (6 uur in totaal). Vooral veel gerust tijdens onze busreis. De rest van de dag hebben we in Sandakan de buurt wat verkend. Veel heeft deze stad niet te bieden... De dag erna zouden we om 10u worden opgepikt om naar turtle island te gaan... wij stonden te wachten, de bus van het reisagentschap was op tijd, maar wij stonden niet op de lijst van passagiers, of toch niet die van die dag. Bleek dat we ons een dag hadden vergist. Alles was volgeboekt voor vandaag en er was geen mogelijkheid meer om tijdens deze reis eierleggende schildpadden te zien en de kleine schilpadjes over het strand nar de zee te zien kruipen. Het was wel een grote ontgoocheling, maar je hebt niet veel tijd om stil te zitten en we kregen een alternatief aangeboden: 1 nacht op de Kinabatangan River. We hadden dit al wel gedaan, maar bij gebrek aan andere aktiviteiten hebben we direkt toegezegd. Schildpaddeneiland zetten we dus terug op de planning voor 1 van onze volgende reizen. Het is wel een troost dat we de schilpadden goed hebben gesponsord. Onze niet voorziene uitstap was wel dik in orde. Zowel de proboscis apen, de langstaart makaken, de oerang utan en zelfs de olifant waren hier terug aanwezig. Vorige keer hadden we maar een kleine glimp van de krokodil kunnen zien, maar dit keer hebben we verschillende keren de krokodil voor langere tijd kunnen bestuderen (zie foto 2).

1 van de olifanten die we hebben gezien vond het nodig om voor onze neus een bad te pakken. We hebben nieuwe dingen gezien en ergens ook wel een beetje logisch, want het was ook een ander stukje van de rivier. Na Sandakan vlogen we door naar KL. We kwamen 's avonds laat toe in Kuala Lumpur. Direkt gaan slapen was de boodschap om 's morgens vroeg op te staan. We hadden een guesthouse gekozen vlakbij het centrum van KL. En dat was een goeie keuze, want de luchthaven ligt 75km van het centrum. Een blitsbezoek met een wandeling langs de Petronas-torens (zie foto 3) en een beklimming naar de KL-tower voor een overzicht van de stad.

Het was wel de moeite om deze stad eens te bezoeken. Veel tijd hadden we niet om de hele stad door te trekken, want 's namiddags vlogen we al door naar Singapore. Deze keer overnachten we in de wijk little india, welke een heel stuk gezelliger is dan de buurt rond chinatown, waar we vorige keer verbleven. Een boottochtje bij nacht op de rivier Singapore leerde ons nog wat geschiedenis over de stad. De vele lichtjes van de wolkenkrabbers in de stad en de restaurantjes aan de oevers van de rivier maakten het een kleurrijke bedoening (zie foto 4).

Onze laatste dag hebben we besteed aan winkelen in de verschillende grote tot nog grotere winkelcentra en een aperitiefje in de bar op de 71ste verdieping van het Swiss-hotel met prachtig uitzicht over de stad. Een leuke afsluiter van een fantastische reis. Toen we 's avonds op de luchthaven arriveerde bleek dat onze terugvlucht was verlaat van 23u05 naar 1u35. Voor ons was dit niet zo erg omdat we in Londen toch 7 uur moesten wachten voor onze vlucht naar Brussel. Toen we gingen inchecken bij Qantas gingen ze toch eens kijken of ze ons niet op een vroegere vlucht konden zetten en 10 minuten later kwam ze terug met het goede nieuws dat we reeds om 22u35 konden vertrekken en dat we in Frankfurt moesten overstappen om dan om 8u30 in Zaventem te landen. Geen 7 uur wachten dus in Londen! Dat was geweldig nieuws. We hebben dus al uitgebreid kunnen vertellen dit weekend en nog wat kunnen genieten van onze laatste verlofdagen. Morgen worden we terug geconfronteerd met de realiteit en moeten we terug aan het werk, centjes verdienen voor onze volgende grote reis, die waarschijnlijk richting Afrika zal gaan.

Many... and lots of...

Als je mensen hoort spreken over Sipadan zijn dit de woorden die ze het meest uitspreken en we hebben het met eigen ogen mogen ervaren. Het is zo! Na onze 2 duiken bij Siamil zagen we op de planning onze namen staan voor 4 duiken op Sipadan. Yes! 's Avonds onze sunset-dive gedaan om de mandarijnvisjes (zie foto 1) te zien dansen. Onze gids wist perfect waar we ze te zien zouden krijgen en het schouwspel was wondermooi. De kleine visjes voerden hun nummertje op terzijl iets verder een kleine octopus zich van zijn "beste" kant liet zien. Hij veranderde fenomenaal snel van kleur en vorm. Hij nam de kleur aan van het koraal waarop hij zat en zelfs het zwart-wit patroon van de visjes waarop hij jaagde. Gisteren moesten we dus om 5u30 vertrekken voor onze dag Sipadan. Tijdens de vroege uurtjes is de kans het grootst om de giant bumphead parrotfish te zien. Dan hoor je op de boot dat er mensen zijn die liever in hun bed waren blijven liggen... ik had het niet willen missen. Onze eerst duik op barracuda point was direkt een succes. We werden gedropt recht boven de school parrotfish. We kregen binnen het halve uur ook nog de green turtle (zie foto 2) en de hawksbil turtle, een grote school jackfish, lots of andere kleinere vissen in alle kleuren en vormen, witpunt rifhaaien, grijze rifhaaien en een grote school barracuda's.

Ik durf geen schatting doen van hoeveel het er waren, want ik kan er gemakkelijk 100 naast zitten. De foto geeft een beetje het beeld weer (zie foto 3).Wat de haaien betreft, de meesten waren niet groter dan 1,5m. We hebben er ook 1 zien passeren die om en bij de 2,5m was, een grijze rifhaai. Toen we eergisteren naar een video keken van een groep die ook op Sipadan was geweest, was 1 van de vrouwen van de duikers bijna van haar stoel gevallen toen ze zag dat haar man vlak bij zo'n haai had gedoken. Die had haar blijkbaar gezegd dat ze alleen maar kleine haaitjes gingen zien. Niet dus. De nog grotere haaien hebben we niet gezien, want die kom je pas tegen als je 50m of dieper duikt en we beperken ons hier tot dieptes van maximum 30m. Een andere keer misschien...

Onze laatste duik op Sipadan was een kopie van de eerste, maar dat vonden we helemaal niet erg. Onze andere 2 duiken waren vooral de schilpadden en de haaien (een school van 20-tal kleine haaien) de hoofdrolspelers. Het zicht was wel niet zo goed dan we ons hadden voorgesteld, maar de many's en de lots of's kan je moeilijk onder woorden brengen. Vandaag hebben we het iets rustiger aan gedaan. 2 duiken op Mabul. De 2de duik onder andere de vreemde flying gurnard gezien, een soort koffervis met vleugels en pootjes. Straks staat er nog een nachtduik op het programma en we hebben nog maar eens geluk, want we staan er voor onze laatste dag nog eens op voor Sipadan! Op aanvraag van mijn buddy geef ik jullie nog deze laatste foto mee van een ghost pipe fish (zie foto 4), gezien tijdens 1 van de duiken op Siamil, een prachtexemplaar.

Feestvieren in de jungle

Die dag in Sepilok hebben we zowel 's morgens als 's namiddags gaan kijken naar het voederen van de oerang utans. Het was daar wel een heel stuk drukker dan in Kuching en we stonden er ook iets verder af, maar ze blijven wel intrigerend. Vooral de jonge exemplaren stalen de show met hun speelse buien. 's Anderendaags hebben we eerst een verfrissende duik genomen in het zeer propere zwembad van het jungle resort. Normaal gezien kwamen ze ons dan net na de middag oppikken voor ons 3-daags verblijf op de Kinabatangan rivier. Een half uur nadat ze ons ten laatste kwamen oppikken, dan maar gebeld en blijkbaar hebben ze een uur staan wachten aan de andere receptie dan waar wij stonden te wachten. We werden dan, ongeveer 2 uur later dan voorzien, afgezet in Kampung Bilit, aan de oevers van de rivier. Aangekomen aan de Nature Lodge kregen we zelfs geen tijd om in te checken, we moesten direkt de boot in voor onze eerste river-cruise. Die rit hebben we enkele grote groepen proboscis-apen en makaken gezien. Die hingen in de bomen te zwieren, tot soms enkele meters van onze boot. 's Avonds hebben we ook de nachtwandeling meegedaan, maar veel meer dan slijke schoenen hebben we er niet aan over gehouden. De meeste zaken waren ons al bekend van in Gunung Mulu NP. De dag erop om 6u terug de boot in voor een river-cruise. Weer een succes hoor, want dit keer ook nog de oerang utan (deze keer dus in het wild) en de hornbill gezien. De voormiddagwandeling van 3uur was ook weer vooral een modderige bedoening. We mochten ook innig kennismaken met de moeilijk te verwijderen, slijmerige bloedzuigers. Eigelijk zijn het gewoon heel rare beestjes, die in het slechtste geval niet meer dan een muggebeet achterlaten. We hadden wel het geluk dat we net tijdens de nationale feestdag van Maleisie ginder waren, want de volgende maaltijden werden we ongelooflijk in de watten gelegd en was de tafel en het interieur prachtig versierd (zie foto 1)!

Vlak na de middag even rusten en dan terug de boot in. Toen werd de jacht op de olifanten geopend. Onze gids zou er voor zorgen dat we een good picture van de pygmee olifant zouden kunnen maken. Na 10 minuten was er een andere publiekslieveling, een krokodil liet zich even opmerken, maar verdween daarna langzaam onder water. Er werd ons wel weer een oerang utan voorgeschoteld, maar ondanks zelfs een landelijke zoektocht was er geen olifant te zien. Misschien morgen dan... Vlak voor het avondeten kwam onze gids ons melden dat er een olifant was gesignaleerd niet ver van onze verblijfplaats vandaan. Wij in de schemerdonker de boot in, en ja hoor, ietsje later stonden we er vlak bij. We hadden er eigelijk geen rekening mee gehouden dat we ze zouden zien. Onze terecht trotse gids had dankzij zijn inspanningen ons deze onvergetelijke ervaring kunnen bezorgen. Iedereen was echt in de wolken! Na een goeie nachtrust volgde weer onze morning river-cruise. Toen we passeerden op de plaats waar we de avond ervoor de olifanten hadden gezien, zagen we een echt slagveld... ietsje verder stonden ze weer te paraderen in al hun glorie (zie foto 2)! We hebben echt wel veel geluk gehad om ze zo mooi in beeld te krijgen.

Met spijt in het hart moesten we deze prachtige lokatie en de enthousiaste crew van de Nature lodge verlaten voor ons volgende avontuur. Normaal gezien zouden we nog 1 nacht in Sepilok verblijven, maar we beslisten om direkt door te reizen om zo snel mogelijk op Mabul te kunnen zijn voor onze duikvakantie. Na een paar lange en vooral 1 dolle rit zijn we 's avonds aangkomen in Semporna en hebben we daar overnacht in Lee's Guesthouse. 's Avonds de mensen van Mabul Resort nog gecontacteerd en deze morgen konden we al met de ferry van 9 uur vertrekken naar het eiland. Ondertussen zijn we hier dus al een hele dag en hebben we onze keuze van direkt door te reizen nog niet beklaagd. We werden direkt gebriefd over de werking van SMART (Sipadan MAbul ResorT) en onze naam stond al op de dagplanning genoteerd. We moesten ons al reppen om ons klaar te maken voor de eerste duik bij Kapalai. Wat hebben we zoal gezien: een kanjer van een schildpad, murenen, koraalduivels, ghost pipe fish, krokodilvissen, schorpioenvissen en zoveel meer. Het zicht was niet super, maar het aantal vissen en de soorten waren niet te tellen. Duik 2 werden we gedropt niet ver van het eiland Mabul zelf. Weeral een weelde aan leven (schildpadden, trompetvis, krokodilvis,...) en mooie stukken koraal. We hebben er dan ook ineens van geprofiteerd een nachtduik te doen op het huisrif (zie foto 3). Tja, moet ik het nog zeggen dat we weer oh zo veel gezien hebben?

Onze kamer is prachtig met eigen balkon, het eten is super en de mensen weer superenthousiast en zeer vriendelijk. Alles wordt hier bijna voor ons gedaan, enkel ademen moeten we nog zelf doen. Voorlopig staan we er nog niet op voor Sipadan. Morgen 2 duiken op Siamil en 1 op Mabul en 's avonds een zoektocht naar de mandarijnvisjes. Nu gaan we terug genieten van dit stukje paradijs!