vrijdag 21 augustus 2009

Rode (neus-)apen in de jungle en het water

Het weer is hier nog steeds niet wat ze in Borneo voor een septembermaand gewoon zijn, maar voor ons was het meer dan voldoende om een tweede poging te wagen naar Bako NP. Daar aangekomen waren we blijkbaar niet de enige met dat idee. Samen een motorbootje gedeeld met een koppel uit Brugge dat voor 4 nachten in het park ging verblijven, omdat ze hun vorige verblijf van 1 nacht te kort vonden. We hadden dus hoge verwachtingen! We werden afgezet aan een strandje nabij het hoofdkantoor. Het eerste wat we tegenkwamen was de cafetaria. Een aantal mensen kochten daar wat drank en snoep. We werden onmiddellijk geconfronteerd met de plaatselijke bandieten. De apen rond de cafetaria hadden slechts enkele seconden nodig om een buit met chocoladesmaak te bemachtigen. Ik had het gelukkig zien aankomen en heb ons lunchpakket in veiligheid gebracht. Bako NP is een zeer uitgebreid park met een 15-tal wandelroutes. We moesten 1 van de kortere routes nemen. Voor de meeste routes werd gemiddeld meer dan 1 uur per kilometer gerekend! En inderdaad, het was echt lastig wandelen, klimmen en klauteren. Op ons verste punt aangekomen begon het plots te regenen. Gelukkig konden we daar schuilen en duurde de bui maar een half uurtje. Heel veel groene pracht gezien (zie foto 1), maar buiten enkele vogels, geen dieren. Dan maar terug naar de startplaats. We beslisten daar om toch nog enkele honderden meters van de route te doen waar normaal gezien de red nose monkey te spotten valt (eerste deel van de titel), maar helaas... terug naar de aanlegsteigers en wat zagen we daar? Jawel, een drietal zwierende apen. 2 prachtexemplaren en een jong. Daarvoor moet een mens dus terug naar zijn beginpunt gaan. In de mangrove ook nog vissen gezien en een varaan (volgens mij). Onze tijd was vrij beperkt, maar wel goed gespendeerd. Er wachtte ons nog de vlucht naar Miri.

's Avonds in Miri werden we heel gastvrij ontvangen door miss Lee. We voelen ons hier direkt thuis. Na ons opgefrist te hebben, hadden we een afspraak met Steve van de Red Monkey Divers (tweede deel van de titel). Ook hiervoor waren onze verwachtingen hoog gespannen en dan vooral die van Christel toen Steve vertelde over een rif waar hij ooit tussen een school barracudas heeft gedoken. Het weer gisterenavond veranderde van lichte regen naar gietende de regen in de loop van de nacht. We vreesden dat we vandaag niet het water in konden. Toen we wakker werden was de regen gestopt. We hadden geen telefoon gekregen van Steve. Onze duikafspraak ging dus door! In het haventje maakten we kennis met Marc, de bestuurder van Little Chilli, onze boot. Het rif waar Steve over had verteld was spijtig genoeg geen optie, omdat de zee te woelig was. 1 uur varen was volgens hem meer dan voldoende en hij had gelijk. Maar we kregen toch waar voor ons geld. De 2 riffen, Sunday Reef en Siwa Reef, die we hebben bezichtigd waren fantastisch mooi. Op Sunday Reef hebben we onder andere 3 bultkoppapegaaivissen gezien (zie foto 2). Voor de rest ongelooflijk veel en kleurig kleiner leven en prachtige exemplaren van koraal. Dit kon dus tellen voor mijn eerste 2 bootduiken, maar Christel was ook in de wolken van het onderwaterspektakel dat we hebben mogen bewonderen. Met dank aan sympathieke dive master Steve. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, spijtig genoeg heeft de stad Miri zelf niet veel te bieden. Vandaar dat we de tijd kunnen nemen om zo snel terug een bericht te posten.
Morgenvroeg vertrekken we naar Gunung Mulu National Park...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten