Foto's online

Onze reis is nu al een goeie maand achter de rug. Ondertussen hebben we al een aantal keer onze foto's bekeken en we hebben speciaal voor u een selectie gemaakt van de beste foto's. Geniet ervan!
http://picasaweb.google.be/rikseymus/Borneo?authkey=Gv1sRgCKqMteS865-AIQ&feat=email#

De slotweek

De zee was dit keer een stuk woeliger dan de vorige uitstap naar Sipadan. Wat normaal gezien 20 minuten zou duren duurde nu een eeuwigheid, of toch bijna een uur. De 3 japanse vrouwen die meevaarden waren dit duidelijk niet gewoon. Ik geef toe dat wij ook wel blij waren toen we aankwamen op Sipadan. Eerst even ons gaan registreren (het aantal duikers is op dit eiland beperkt tot 120 per dag en dat wordt dagelijks geocntroleerd) en dan klaarmaken voor de eerste duik op Barracuda Point. Geen bultkoppapegaaivissen deze keer, maar wel weer haaien (zie foto 1), scholen makreel, barracuda's en schildpadden.

Onze andere twee duiken waren Turtle Patch en Drop Off. Onze laatste was wel speciaal door het grote aantal schildpadden dat we gezien hebben. Constant zagen we er wel 1 hangen, liggen, zwemmen of slapen. Zeer mooi, en soms kon je er tot op enkele decimeters dicht bij komen. We waren dan ook voldaan toen we over de bijna spiegelgladde oceaan terug naar Mabul vaarden. De japanse vrouwen geloofden niet dat we na 20 minuten reeds terug aan de jetty waren, ze dachten dat we een ander eiland gingen bezoeken. 's Avonds hebben we onszelf nog getrakteerd op een lekker glaasje wijn om deze meer dan geslaagde duikvakantie af te sluiten. Onze terugkeer met de bus naar Sandakan duurde wel lang (6 uur in totaal). Vooral veel gerust tijdens onze busreis. De rest van de dag hebben we in Sandakan de buurt wat verkend. Veel heeft deze stad niet te bieden... De dag erna zouden we om 10u worden opgepikt om naar turtle island te gaan... wij stonden te wachten, de bus van het reisagentschap was op tijd, maar wij stonden niet op de lijst van passagiers, of toch niet die van die dag. Bleek dat we ons een dag hadden vergist. Alles was volgeboekt voor vandaag en er was geen mogelijkheid meer om tijdens deze reis eierleggende schildpadden te zien en de kleine schilpadjes over het strand nar de zee te zien kruipen. Het was wel een grote ontgoocheling, maar je hebt niet veel tijd om stil te zitten en we kregen een alternatief aangeboden: 1 nacht op de Kinabatangan River. We hadden dit al wel gedaan, maar bij gebrek aan andere aktiviteiten hebben we direkt toegezegd. Schildpaddeneiland zetten we dus terug op de planning voor 1 van onze volgende reizen. Het is wel een troost dat we de schilpadden goed hebben gesponsord. Onze niet voorziene uitstap was wel dik in orde. Zowel de proboscis apen, de langstaart makaken, de oerang utan en zelfs de olifant waren hier terug aanwezig. Vorige keer hadden we maar een kleine glimp van de krokodil kunnen zien, maar dit keer hebben we verschillende keren de krokodil voor langere tijd kunnen bestuderen (zie foto 2).

1 van de olifanten die we hebben gezien vond het nodig om voor onze neus een bad te pakken. We hebben nieuwe dingen gezien en ergens ook wel een beetje logisch, want het was ook een ander stukje van de rivier. Na Sandakan vlogen we door naar KL. We kwamen 's avonds laat toe in Kuala Lumpur. Direkt gaan slapen was de boodschap om 's morgens vroeg op te staan. We hadden een guesthouse gekozen vlakbij het centrum van KL. En dat was een goeie keuze, want de luchthaven ligt 75km van het centrum. Een blitsbezoek met een wandeling langs de Petronas-torens (zie foto 3) en een beklimming naar de KL-tower voor een overzicht van de stad.

Het was wel de moeite om deze stad eens te bezoeken. Veel tijd hadden we niet om de hele stad door te trekken, want 's namiddags vlogen we al door naar Singapore. Deze keer overnachten we in de wijk little india, welke een heel stuk gezelliger is dan de buurt rond chinatown, waar we vorige keer verbleven. Een boottochtje bij nacht op de rivier Singapore leerde ons nog wat geschiedenis over de stad. De vele lichtjes van de wolkenkrabbers in de stad en de restaurantjes aan de oevers van de rivier maakten het een kleurrijke bedoening (zie foto 4).

Onze laatste dag hebben we besteed aan winkelen in de verschillende grote tot nog grotere winkelcentra en een aperitiefje in de bar op de 71ste verdieping van het Swiss-hotel met prachtig uitzicht over de stad. Een leuke afsluiter van een fantastische reis. Toen we 's avonds op de luchthaven arriveerde bleek dat onze terugvlucht was verlaat van 23u05 naar 1u35. Voor ons was dit niet zo erg omdat we in Londen toch 7 uur moesten wachten voor onze vlucht naar Brussel. Toen we gingen inchecken bij Qantas gingen ze toch eens kijken of ze ons niet op een vroegere vlucht konden zetten en 10 minuten later kwam ze terug met het goede nieuws dat we reeds om 22u35 konden vertrekken en dat we in Frankfurt moesten overstappen om dan om 8u30 in Zaventem te landen. Geen 7 uur wachten dus in Londen! Dat was geweldig nieuws. We hebben dus al uitgebreid kunnen vertellen dit weekend en nog wat kunnen genieten van onze laatste verlofdagen. Morgen worden we terug geconfronteerd met de realiteit en moeten we terug aan het werk, centjes verdienen voor onze volgende grote reis, die waarschijnlijk richting Afrika zal gaan.

Many... and lots of...

Als je mensen hoort spreken over Sipadan zijn dit de woorden die ze het meest uitspreken en we hebben het met eigen ogen mogen ervaren. Het is zo! Na onze 2 duiken bij Siamil zagen we op de planning onze namen staan voor 4 duiken op Sipadan. Yes! 's Avonds onze sunset-dive gedaan om de mandarijnvisjes (zie foto 1) te zien dansen. Onze gids wist perfect waar we ze te zien zouden krijgen en het schouwspel was wondermooi. De kleine visjes voerden hun nummertje op terzijl iets verder een kleine octopus zich van zijn "beste" kant liet zien. Hij veranderde fenomenaal snel van kleur en vorm. Hij nam de kleur aan van het koraal waarop hij zat en zelfs het zwart-wit patroon van de visjes waarop hij jaagde. Gisteren moesten we dus om 5u30 vertrekken voor onze dag Sipadan. Tijdens de vroege uurtjes is de kans het grootst om de giant bumphead parrotfish te zien. Dan hoor je op de boot dat er mensen zijn die liever in hun bed waren blijven liggen... ik had het niet willen missen. Onze eerst duik op barracuda point was direkt een succes. We werden gedropt recht boven de school parrotfish. We kregen binnen het halve uur ook nog de green turtle (zie foto 2) en de hawksbil turtle, een grote school jackfish, lots of andere kleinere vissen in alle kleuren en vormen, witpunt rifhaaien, grijze rifhaaien en een grote school barracuda's.

Ik durf geen schatting doen van hoeveel het er waren, want ik kan er gemakkelijk 100 naast zitten. De foto geeft een beetje het beeld weer (zie foto 3).Wat de haaien betreft, de meesten waren niet groter dan 1,5m. We hebben er ook 1 zien passeren die om en bij de 2,5m was, een grijze rifhaai. Toen we eergisteren naar een video keken van een groep die ook op Sipadan was geweest, was 1 van de vrouwen van de duikers bijna van haar stoel gevallen toen ze zag dat haar man vlak bij zo'n haai had gedoken. Die had haar blijkbaar gezegd dat ze alleen maar kleine haaitjes gingen zien. Niet dus. De nog grotere haaien hebben we niet gezien, want die kom je pas tegen als je 50m of dieper duikt en we beperken ons hier tot dieptes van maximum 30m. Een andere keer misschien...

Onze laatste duik op Sipadan was een kopie van de eerste, maar dat vonden we helemaal niet erg. Onze andere 2 duiken waren vooral de schilpadden en de haaien (een school van 20-tal kleine haaien) de hoofdrolspelers. Het zicht was wel niet zo goed dan we ons hadden voorgesteld, maar de many's en de lots of's kan je moeilijk onder woorden brengen. Vandaag hebben we het iets rustiger aan gedaan. 2 duiken op Mabul. De 2de duik onder andere de vreemde flying gurnard gezien, een soort koffervis met vleugels en pootjes. Straks staat er nog een nachtduik op het programma en we hebben nog maar eens geluk, want we staan er voor onze laatste dag nog eens op voor Sipadan! Op aanvraag van mijn buddy geef ik jullie nog deze laatste foto mee van een ghost pipe fish (zie foto 4), gezien tijdens 1 van de duiken op Siamil, een prachtexemplaar.

Feestvieren in de jungle

Die dag in Sepilok hebben we zowel 's morgens als 's namiddags gaan kijken naar het voederen van de oerang utans. Het was daar wel een heel stuk drukker dan in Kuching en we stonden er ook iets verder af, maar ze blijven wel intrigerend. Vooral de jonge exemplaren stalen de show met hun speelse buien. 's Anderendaags hebben we eerst een verfrissende duik genomen in het zeer propere zwembad van het jungle resort. Normaal gezien kwamen ze ons dan net na de middag oppikken voor ons 3-daags verblijf op de Kinabatangan rivier. Een half uur nadat ze ons ten laatste kwamen oppikken, dan maar gebeld en blijkbaar hebben ze een uur staan wachten aan de andere receptie dan waar wij stonden te wachten. We werden dan, ongeveer 2 uur later dan voorzien, afgezet in Kampung Bilit, aan de oevers van de rivier. Aangekomen aan de Nature Lodge kregen we zelfs geen tijd om in te checken, we moesten direkt de boot in voor onze eerste river-cruise. Die rit hebben we enkele grote groepen proboscis-apen en makaken gezien. Die hingen in de bomen te zwieren, tot soms enkele meters van onze boot. 's Avonds hebben we ook de nachtwandeling meegedaan, maar veel meer dan slijke schoenen hebben we er niet aan over gehouden. De meeste zaken waren ons al bekend van in Gunung Mulu NP. De dag erop om 6u terug de boot in voor een river-cruise. Weer een succes hoor, want dit keer ook nog de oerang utan (deze keer dus in het wild) en de hornbill gezien. De voormiddagwandeling van 3uur was ook weer vooral een modderige bedoening. We mochten ook innig kennismaken met de moeilijk te verwijderen, slijmerige bloedzuigers. Eigelijk zijn het gewoon heel rare beestjes, die in het slechtste geval niet meer dan een muggebeet achterlaten. We hadden wel het geluk dat we net tijdens de nationale feestdag van Maleisie ginder waren, want de volgende maaltijden werden we ongelooflijk in de watten gelegd en was de tafel en het interieur prachtig versierd (zie foto 1)!

Vlak na de middag even rusten en dan terug de boot in. Toen werd de jacht op de olifanten geopend. Onze gids zou er voor zorgen dat we een good picture van de pygmee olifant zouden kunnen maken. Na 10 minuten was er een andere publiekslieveling, een krokodil liet zich even opmerken, maar verdween daarna langzaam onder water. Er werd ons wel weer een oerang utan voorgeschoteld, maar ondanks zelfs een landelijke zoektocht was er geen olifant te zien. Misschien morgen dan... Vlak voor het avondeten kwam onze gids ons melden dat er een olifant was gesignaleerd niet ver van onze verblijfplaats vandaan. Wij in de schemerdonker de boot in, en ja hoor, ietsje later stonden we er vlak bij. We hadden er eigelijk geen rekening mee gehouden dat we ze zouden zien. Onze terecht trotse gids had dankzij zijn inspanningen ons deze onvergetelijke ervaring kunnen bezorgen. Iedereen was echt in de wolken! Na een goeie nachtrust volgde weer onze morning river-cruise. Toen we passeerden op de plaats waar we de avond ervoor de olifanten hadden gezien, zagen we een echt slagveld... ietsje verder stonden ze weer te paraderen in al hun glorie (zie foto 2)! We hebben echt wel veel geluk gehad om ze zo mooi in beeld te krijgen.

Met spijt in het hart moesten we deze prachtige lokatie en de enthousiaste crew van de Nature lodge verlaten voor ons volgende avontuur. Normaal gezien zouden we nog 1 nacht in Sepilok verblijven, maar we beslisten om direkt door te reizen om zo snel mogelijk op Mabul te kunnen zijn voor onze duikvakantie. Na een paar lange en vooral 1 dolle rit zijn we 's avonds aangkomen in Semporna en hebben we daar overnacht in Lee's Guesthouse. 's Avonds de mensen van Mabul Resort nog gecontacteerd en deze morgen konden we al met de ferry van 9 uur vertrekken naar het eiland. Ondertussen zijn we hier dus al een hele dag en hebben we onze keuze van direkt door te reizen nog niet beklaagd. We werden direkt gebriefd over de werking van SMART (Sipadan MAbul ResorT) en onze naam stond al op de dagplanning genoteerd. We moesten ons al reppen om ons klaar te maken voor de eerste duik bij Kapalai. Wat hebben we zoal gezien: een kanjer van een schildpad, murenen, koraalduivels, ghost pipe fish, krokodilvissen, schorpioenvissen en zoveel meer. Het zicht was niet super, maar het aantal vissen en de soorten waren niet te tellen. Duik 2 werden we gedropt niet ver van het eiland Mabul zelf. Weeral een weelde aan leven (schildpadden, trompetvis, krokodilvis,...) en mooie stukken koraal. We hebben er dan ook ineens van geprofiteerd een nachtduik te doen op het huisrif (zie foto 3). Tja, moet ik het nog zeggen dat we weer oh zo veel gezien hebben?

Onze kamer is prachtig met eigen balkon, het eten is super en de mensen weer superenthousiast en zeer vriendelijk. Alles wordt hier bijna voor ons gedaan, enkel ademen moeten we nog zelf doen. Voorlopig staan we er nog niet op voor Sipadan. Morgen 2 duiken op Siamil en 1 op Mabul en 's avonds een zoektocht naar de mandarijnvisjes. Nu gaan we terug genieten van dit stukje paradijs!

Mount Kinabalu en snorkelen in KK

Daags na het schitterende Gunung Mulu NP belandden we terug in Miri. Zoals reeds gezegd is daar niet veel te beleven. We hebben Steve van RMd onze duikfoto's bezorgd en we stonden voor een gesloten deur aan het zwembad. Een zeer rustige voorbereiding voor ons, letterlijk dan, hoogtepunt van de reis: de Mount Kinabalu. We hadden al vernomen dat deze berg een "ass-kicker" was, maar wat we nog niet wisten, is dat het in het nationaal park rond de berg iets na de middag alle dagen begint te regenen tot laat in de avond. Dat ondervonden we de dag van aankomst zelf. Maar eerst even iets eten. Dat viel wel hard tegen, toen bleek dat we 3 tot 4 keer meer moesten betalen dan we tot nog toe gewoon waren. We kregen daar voor de eerste keer het gevoel dat er werd geprofiteerd van de toeristen. Na etenstijd begon het te regenen. We dachten even te schuilen voor de bui, maar na 4 uur bereikten we pas onze hostel, met natte kleren. We waren dus verwittigd en vertrokken de volgende dag met de eersten richting Laban Rata. Het was echt wel een steile beklimming met treden en hoogteverschillen die ik nog op geen enkele andere beklimming heb gezien. Na een goeie 4 uur klimmen begon het lichtjes te regenen en een uur later kwamen we aan op Laban Rata, samen met onze lokale gids Quinten. Om het risico op hoogteziekte te beperken namen we ook daar goed onze rust met een paar spelletjes scrabble en op tijd het bed in, want onze wekker liep af om 1u45. Er was nog ontbijt voorzien om 2u en om 2u30 vertrokken we met onze zaklampen richting Low's Peak, de top van de Mount Kinabalu. Af en toe moesten we gebruik maken van touwen langs het steile wandelpad, maar in de donkerte wisten we eigenlijk niet goed wat we aan het doen waren. Na 3 uur wandelen bereikten we de top, net voor zonsopgang. Het zicht was adembenemend mooi (zie foto 1). Er was wel een ijskoude wind, die ons na een half uur terug richting Laban Rata stuurde.

De afdaling duurde ook 3 uur en toen zagen we pas hoe gevaarlijk de beklimming eigenlijk wel was. Onze ervaren gids bracht ons heelhuids terug naar de berghut voor ons tweede ontbijt. Daarna wachtte ons nog de rest van de afdaling. Zo vlot de beklimming ging, des te moeizamer was de afdaling. Het was een marteling voor de knieen. Voor de gidsen en de dragers (niet voor ons, maar voor materiaal voor de berghutten) was het kinderspel, maar zij hebben dan ook kuiten en dijbeenspieren dubbel zo dik dan Cavendish! In totaal hebben we 8 uur (waarvan het laatste in de regen) moeten afdalen om terug aan de hoofdgebouwen te geraken. We hebben afgezien (en nog steeds een beetje - stijve spieren), maar ik zou het zeker iedereen aanraden. Voor de extreme atleten onder jullie is er de Climbathon eind oktober, op en af de Mount Kinabalu zo snel je kan. Huidige besttijd: net onder de 2u 45min! We verdienden dus een dagje ontspanning en dat hebben we gedaan op het eilandje Mamutik, voor de kust van Kota Kinabalu. Een beetje strandjutten, maar vooral een uur of 3 snorkelen zorgden voor het losweken van onze geteisterde spieren. Op sommige plaatsen was het koraal wel beschadigd door de vele en onervaren bezoekers. Al bij al toch echt genoten van dit stukje natuur en de prachtige exotische vissen die ons gezelschap hielden (zie foto 2).

's Avonds lieten we onze voeten nog even verwennen met een uurtje voetreflexologie. Hadden we op voorhand geweten dat ze onze kuiten ook onder handen gingen nemen, hadden we het waarschijnlijk niet gedaan. Ach ja, dat beetje meer afzien kon er nog wel bij. Nadien nog over de gezellige avondmarkt gewandeld en een heerlijke verse gebakken vis gegeten. Vandaag zitten we al in Sepilok (nabij Sandakan) om morgen de Kinabatangan af te varen.

Gunung Mulu National Park

Miss Lee van Dillenea Guesthouse wist ons te vertellen dat 40 minuten op voorhand op de luchthaven arriveren voldoende zou zijn om de vlucht met Maswings naar Mulu te halen. Voor ons leek dat toch wat kort, maar ze had onze taxi al geregeld en we konden geen argument aanhalen dat goed genoeg was om ons toch vroeger naar de luchthaven te laten voeren. "We do this every day... don't worry!" En ze had gelijk hoor. Van de taxi recht de vlieger op, en op Maswings kan je echt je klok gelijk zetten. Het schitterende zicht vanuit het vliegtuigje was veelbelovend (zie foto 1 - fotografe van dienst was Christel). Toegekomen aan de hoofdgebouwen werden we goed ontvangen en konden we onmiddellijk onze planning opstellen voor de rest van ons bezoek. We kregen een zeer mooie kamer in longhouse 2 om de nacht door te brengen. De eerste dag hebben we een wandeling gemaakt naar Paku Waterfalls. Tijdens de in totaal 4 uur durende wandeling konden we genieten van de fauna en flora in de jungle: veel insecten, kleurige vlinders (zie foto 2), spinnen, hagedissen,... vooral kleine dieren. 's Avonds tijdens de night shift werden we geconfronteerd met andere creaturen: gekko's, nog meer spinnen (zoals de tarantula), oorverdovende krekels, wandelende takken, boomkikkers,... Gelukkig begonnen we er niet van te dromen en hadden we een goeie nachtrust. De volgende dag gingen we al vroeg op pad voor een drukke dag met vooral een bezoek aan de wereldberoemde grotten. Als eerste gingen we langs de Moonmilk Walk voor de Winds Cave en de Clearwater Cave. Net voor aankomst kruiste een slang ons pad. De grotten zijn fantastisch mooi (zie foto 3) en de gidsen zijn daar echte kenners. Ze hebben voor elke formatie een wetenschappelijke uitleg en vertellen alles met het nodige enthousiasme en een vleugje humor. Vlak na de middag deden we eerst de Canopy Walk. Wandelbruggen op 20 meter hoogte met een totale lengte van 350 meter laten je eens een andere kant van het regenwoud zien. s' Namiddags stonden ons nog Langs Cave en Deer Cave te wachten. In deze grotten is ook een klein stukje te zien van de langste ondergrondse passage van een rivier in zuidoost Azie: 160 km! We hebben ook wat regen gehad die dag, maar dit gaf ons wel de gelegenheid om de douches van Adam en Eva in werking te zien. In Deer Cave huizen 12 verschillende soorten vleermuizen, goed voor een totale populatie van enkele miljoenen. Hier vindt regelmatig de Bat Exodus plaats. Het was ons echter niet gegund deze vliegende zoogdieren in actie te zien, maar het park is zeer de moeite waard, zeer goed onderhouden en de faciliteiten daar zijn buitengewoon goed. Een must do voor de natuurliefhebbers!

Rode (neus-)apen in de jungle en het water

Het weer is hier nog steeds niet wat ze in Borneo voor een septembermaand gewoon zijn, maar voor ons was het meer dan voldoende om een tweede poging te wagen naar Bako NP. Daar aangekomen waren we blijkbaar niet de enige met dat idee. Samen een motorbootje gedeeld met een koppel uit Brugge dat voor 4 nachten in het park ging verblijven, omdat ze hun vorige verblijf van 1 nacht te kort vonden. We hadden dus hoge verwachtingen! We werden afgezet aan een strandje nabij het hoofdkantoor. Het eerste wat we tegenkwamen was de cafetaria. Een aantal mensen kochten daar wat drank en snoep. We werden onmiddellijk geconfronteerd met de plaatselijke bandieten. De apen rond de cafetaria hadden slechts enkele seconden nodig om een buit met chocoladesmaak te bemachtigen. Ik had het gelukkig zien aankomen en heb ons lunchpakket in veiligheid gebracht. Bako NP is een zeer uitgebreid park met een 15-tal wandelroutes. We moesten 1 van de kortere routes nemen. Voor de meeste routes werd gemiddeld meer dan 1 uur per kilometer gerekend! En inderdaad, het was echt lastig wandelen, klimmen en klauteren. Op ons verste punt aangekomen begon het plots te regenen. Gelukkig konden we daar schuilen en duurde de bui maar een half uurtje. Heel veel groene pracht gezien (zie foto 1), maar buiten enkele vogels, geen dieren. Dan maar terug naar de startplaats. We beslisten daar om toch nog enkele honderden meters van de route te doen waar normaal gezien de red nose monkey te spotten valt (eerste deel van de titel), maar helaas... terug naar de aanlegsteigers en wat zagen we daar? Jawel, een drietal zwierende apen. 2 prachtexemplaren en een jong. Daarvoor moet een mens dus terug naar zijn beginpunt gaan. In de mangrove ook nog vissen gezien en een varaan (volgens mij). Onze tijd was vrij beperkt, maar wel goed gespendeerd. Er wachtte ons nog de vlucht naar Miri.

's Avonds in Miri werden we heel gastvrij ontvangen door miss Lee. We voelen ons hier direkt thuis. Na ons opgefrist te hebben, hadden we een afspraak met Steve van de Red Monkey Divers (tweede deel van de titel). Ook hiervoor waren onze verwachtingen hoog gespannen en dan vooral die van Christel toen Steve vertelde over een rif waar hij ooit tussen een school barracudas heeft gedoken. Het weer gisterenavond veranderde van lichte regen naar gietende de regen in de loop van de nacht. We vreesden dat we vandaag niet het water in konden. Toen we wakker werden was de regen gestopt. We hadden geen telefoon gekregen van Steve. Onze duikafspraak ging dus door! In het haventje maakten we kennis met Marc, de bestuurder van Little Chilli, onze boot. Het rif waar Steve over had verteld was spijtig genoeg geen optie, omdat de zee te woelig was. 1 uur varen was volgens hem meer dan voldoende en hij had gelijk. Maar we kregen toch waar voor ons geld. De 2 riffen, Sunday Reef en Siwa Reef, die we hebben bezichtigd waren fantastisch mooi. Op Sunday Reef hebben we onder andere 3 bultkoppapegaaivissen gezien (zie foto 2). Voor de rest ongelooflijk veel en kleurig kleiner leven en prachtige exemplaren van koraal. Dit kon dus tellen voor mijn eerste 2 bootduiken, maar Christel was ook in de wolken van het onderwaterspektakel dat we hebben mogen bewonderen. Met dank aan sympathieke dive master Steve. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, spijtig genoeg heeft de stad Miri zelf niet veel te bieden. Vandaar dat we de tijd kunnen nemen om zo snel terug een bericht te posten.
Morgenvroeg vertrekken we naar Gunung Mulu National Park...

Groetjes uit Kuching

Hoi iedereen,

momenteel zitten we nog goed op schema. Onze planning van vandaag is wel in het water gevallen, maar dat gaan we morgen rechtzetten. Maar eerst beginnen bij het begin. De vluchten naar Londen en Singapore zijn vlot verlopen. Alleen was het moeilijk voor ons om slaap te vatten tijdens de nachtvlucht en daar dragen we nog een beetje de gevolgen van. Slaap tekort en de jetlag zorgen voor wat extra vermoeidheid. Het heeft ons niet tegengehouden de stadstaat Singapore te voet te verkennen. Een grote stad met nog grotere plannen, wat inhoudt dat we regelmatig in de werkzaamheden terechtkwamen en dat de skyline is bezaaid met tientallen ruwbouwen. De rust in de stad verrastte ons. Weinig volk op straat. Pas vanaf 5-6 uur begon de drukte. Heel wat tempels zorgen voor afwisseling tussen de moderne gebouwen. De meest indrukwekkende was de Buddha Tooth Relic Temple (zie foto 1) .

Ook het formule 1 circuit is nog tastbaar aanwezig onder de vorm van de hoofdtribune en de straatverlichting. 's Avonds hadden we dan onze eerste Air Asia vlucht richting Kuching. Ook weer een meevaller, enkel de airport pick-up bleek ons niet te staan opwachten. Het was wel gemakkelijk om zelf een taxi te regelen naar onze verblijfplaats, de Singgahsana Lodge. Een zeer propere lodge met mooie kamers en een leuk ingerichte ontbijtplaats. Onze hoop vandaag jacht te kunnen maken op de proboscis aap werd deze nacht reeds weggespoeld door de regen die heeft aangehouden tot deze namiddag. De mensen hier waren gelukkig om na 4 weken droogte eindelijk wat regen te zien, wij daarentegen... . Bako National Park was vandaag geen optie en we hadden geen plan B. Onze zeer behulpzame teksi(maleisich voor taxi)-chauffeur mr. Gho heeft ons vandaag dan maar naar een crocodile farm, kampung Annah Rais en Semenggoh Wildlife Rehabilitation Centre gebracht. Het eerste is vergelijkbaar met een kleine zoo. De hoofdattraktie waren de jumping crocodiles. In kampung Annah Rais konden we kennismaken met de traditionele maleisische longhouses en in het Semenggoh Wildlife Rehabilitation Centre werden we, eerder dan verwacht, geconfronteerd met de orang-oetan. Net dat uur dat ze gevoederd werden, is het gestopt met regenen. We hadden dus geluk (in tegenstelling tot de mensen die eerder die dag waren geweest) en hebben maar liefst 7 exemplaren van vrij dichtbij kunnen bewonderen, waaronder 2 zeer jonge apen. Het is echt wel een schitterend projekt dat hopelijk nog vele apen kan redden en helpen (zie foto 2).

Rond 5 uur is het dan definitief gestopt met regenen en hebben we nog kunnen genieten van de omgeving rond onze slaapplaats en dan vooral van het terrasje aan the Waterfront van Kuching (zie foto 3).

Morgen ondernemen we een tweede poging voor Bako NP en morgenavond gaan we richting Miri.

Borneo, kort geschetst

Borneo is het op 2 na grootste eiland ter wereld. Het grootste gedeelte is Indonesisch grondgebied. Het noordelijke gedeelte is vooral Maleisisch en daarin is de staat Brunei gelegen.

We bereizen enkel het Maleisisch gedeelte. De bekendste bewoner van het eiland is ongetwijfeld de orang-oetan. Maar ook de neusaap, de neushoornvogel (hornbill) en de rafflesia zijn blikvangers van de fauna en flora van het eiland. De Mount Kinabalu is met z’n 4095m de op één na hoogste berg van Zuidoost Azië. Gelegen op de evenaar heerst er een tropisch warm en vochtig klimaat. Gedurende het ganse jaar worden temperaturen van rond 27°C gemeten. De wateren rondom het eiland Sipadan maken deel uit van ’s werelds mooiste duikplaatsen.

Afwisseling en avontuur

Dit zullen de code-woorden zijn van onze Borneo-reis van 17 augustus tot 11 september.

Afwisseling: grootsteden Singapore en Kuala Lumpur - wandelen, vliegen, duiken in een ongeziene variateit van fauna en flora tussen 4095m boven de zeespiegel en -30m onder de zeespiegel

Avontuur: beklimming van de Mount Kinabalu, uittocht van miljoenen vleermuizen aan de grotten in Gunung Mulu National Park, onder water geconfronteerd worden met baracuda's, afvaart van een stuk van de Kinabatangen River

Nog niet overtuigd?

Deze blog zal regelmatig bijgevuld worden met informatie over de verschillende aktiviteiten, het eiland Borneo, tal van bijzondere wetenswaardigheden en als het even kan met berichten uit Borneo zelf !